عاشقانه های راضی (سیدرضاموسوی راضی)

    با درود و با سپاس از همراهی شما.

ابتدا توجه شما عزیزانم را معطوف میدارم به متن شعری که شنیدید و سپس مطالبی راجع به زرین شهر که زادگاه و محل کار و زندگی اینجانب است تقدیم حضورتان میشود.

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

اوی باهارس برو بوچ وخسیند بریم لب رودخونه

بسده میشه آبو داغوش رو جیگرمون می مونه

وَخ بریم اونجا بوبون اَ بُنگی صُوح تا دم غروب

پیسورک با چه چهاش ماده چیشا می رقصونه

ماده ایی سم بریده م با ناز و با اور و ادا

دلی اون مفلقی عاشقا تو جاش می لرزونه

این روزا هرچی نیگا به اینور اونور بوکونی

اختلاطی عشقا و زندگیا  ؛ تو گوشمونه

عاشقی دل میخواد و باید به دریا بزنیش

آدمی مافنگی و چلنگ ؛ تو کارش حیرونه

وَخی تا یِخده  بریم ؛ اَ دردامون فِرار کونیم

ناغافل نشیم یه وخد ، سِفیه و منگ و دیوونه

به خیالود کو چله علومتی چیزی داره ؟

نه آمو اونم یکی مث من و تو یا دایجونه

توباهار از پیسرک بیگیر تا گنجیشگ‌ و غلاغ

همه شاد و شنگولند و ، حرفی خوش رونوکشونه

وخدی کو حتی غلاغم داره آواز میخونه

چرا هشتی غم بشه به روح و جونود موردونه ؟

میدونم دور و ورد کلی مزاحم میبونی،

آدم از کاری اینا انگولی چیش به دندونه

عاشق از باد و برنگی سرخرا ترس نداره

غزلی عشقا تو گوشایی عچکچیش میخونه

تَک و تولدا جمع کون و بیریز تو خورجینچی موتور

برو نم توک و بوبون چه با صفا شهریمونه

وخدا از دس نده و وخی برو تو بابوکی

یه نیگا بنداز به صحرا تو لِورک و میرخونه

یا برو جحوِرِباد یا سُره باد یا توردونی

یا قوروق یا مارچی و یا به زیر آبی رودخونه

دیگه پارکی ساحلی او پیسیناش شافولایه

بیشینی مای بیگیری ؛ اَ آبی کو فراوونه

خوب نیگا کون و بوبون هرجا میری زندگیه

سبزیا و علفا انگار حنا بندیشونه

همه سرزنده و شاداب و آراشت کرده شدند

ترب و جحوری و شلغم و ترخون و پونه

زیمین و هرچی رو اون هس همه گرم اَ تیغه اند

اَ آدم بیگیر تا حَیوون و چوری تو کرتونه

چَپَری بزن بیرون، انقذ نچپ سوکی اتاق

اگه نه وضعیتد کرنه ایی و پریشونه.!

بیخودی خوددا نکون سَخلویی این و اون آمو

وخ بورو بیرون بوبون شادی تو دشت و هامونه

وخدیم رفدی تو صحرا، نشینی کنجی لته

مث کلامرجنی کو غلاغا را می پرونه

یا شور نشی یه وخد بشنه ایی چینه کو بوگند

اومدس بیرون اما موخوش تو باری فرغونه

یا نری سوک لته دون بُق بوکونی مث کوکومه

کو بوگند این با کاراش بچا مونا می ترسونه

تا حالا غِذا داده ی به مایچیا تو جوقچیا؟

یا به موجموجکچی کو ولو توویی بیابونه؟

تا حالا آب پاشیده ی تو کوچه تا خُنُک بشه؟

کو بیاد پیره زنه شوورشا توش بگردونه ؟

تو خیابون تا حالا به گربه چی غِذا داده ی؟

بذا پشت سرود بوگند کو ساقید از میرنگونه

تو ازین کارا بوکون بوبون چقد سُبُک میشی

بندا بارا اَ دلود ، مگه دلی تو قپونه ؟

هر کی هرچی پشت سرود میخواد بوگه بذار بوگد

تو حسابود روشن و تو دالونود چراغونه

قدری اَمروزدا بدون کو از صوبا امیدی نیس

آینه ایی صوبایی تو، این آقاجون و ننجونه

آره قربونود بشم جوونیدا قاتق بوکون

عاقله خوب میدونه چیکار کونه تا جوونه

اینهمه دعوا مرافَه کو گرفتِس یخه دا

یا اگه حج خانومُد مث کوکومه قوز میکونه

اُ میشورد توناوُ پَن میکونه بشنه چینه

بدنی زَنده و مرده دا جولود می جونبونه

همه شون نتیجه ایی مولخوسیِس کنجی خونه

اُ همین کو شب و روز سرود تو این تیلیفونه

یخده چی دل بده تا حَسابی روشنود کونم

مردی عاقل اینروزا درساشا ازبر میخونه

وخمیسه قشنگ و مقبول میشوره موتول چیشا

او بچا و ضیفه را میبرد و می چرخونه

تا دیگه غر نزنند به جونوشو چلوش کونند

مُفلقا خش بزنند به چوق خطوش یه دندونه

به خدا می توروسی اگه همینجور بری پیش

هرکی کو یوخلا بره عاقبتوش پشیمونه

خلاصه کاری بوکون کوهرجا رفتی بِد بوگند

آدمی به این خوبی حاصلی آبی لنجونه

اگرم شکایتی اَ دسی روزگار داری

یه سری بزن به سدرضا کو راشا میدونه.

💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

زرین شهر بعلت احاطه شدن توسط کارخانجات بزرگ و کوچک مثل ذوب آهن ، صنایع دفاع ، صنایع فولاد مبارکه ، کارخانه سیمان سپاهان و صدها کارخانهءاقماری وابسته به این سه مجتمع عظیم و مجاورت با زاینده رود یکی از قطبهای جذب مهاجر بوده و از تمام مناطق کشور به این شهر مهاجرت نموده و ساکن شده و با خود خرده فرهنگهای متنوعی آوردند. قطعا مهاجر تلاش دارد خودرا با محل جدید وفق دهد ولی برخی رفتار و آداب و رسوم خودرا هرگز فراموش نمی کنند و این باعث میشود بر فرهنگ شهر میزبان تاثیر بگذارد و زرین شهر در اثر سکونت این شهروندان دارای فرهنگی خاص شده که مجموعه اییست از فرهنگ بومی و صدها خرده فرهنگی که به آن وارد شده و در این میان فرهنگ بومی اندک اندک رنگ باخته و رو به فراموشی میرود. یکی از جلوه های فرهنگ لهجه و کلماتیست که افراد بومی از آنها استفاده میکنند. در حال حاضر داشته های جوانان از فرهنگ آبا اجدادیشان در زرین شهر تقریبا صفر است و اگر با فردی که هنوز لهجه و واژگان خاص آنرا حفڟ کرده برخورد نمایند در فهم او دچار مشکل میشوند.

    شاعر در شعری که در کلیپ دیده و شنیدید سعی نموده با دست مایهء طنز برخی واژگان که در حال فراموش شدن هستند را بازآفرینی نموده و به سهم خود در حفظ آنها بکوشد.

    با سپاس دوباره از حوصله و زمانی که صرف این کلیپ و توضیحات ارائه شده فرمودید.

   این بی بضاعت را یاری نمایید تا بلطف و یاریتان و با کمک از بارگاه حضرت پروردگار با تولید کارهای بعدی در راستای حفڟ زیباییهای فرهنگ غنی میهنمان در حد توان تلاش کنیم.

   ارادتمند و خدمتگزار اهالی شعر و ادب و تمامی ادب دوستان ، سیدرضاموسوی (راضی)