با درودی از ژرفای جان به پیشگاه تمامی عزیزانی که پیگیر وضعیت بنده بودند و با سپاسی از نای وجود ، برای شما نازنینان تندرستی آرزو دارم و امیدوارم گل نازک وجودتان از هر گزندی در امان باشد و همواره در سلامت کامل بدرخشید و زینت بخش جهان هستی باشید.
بلطف خداوند و دعاهای عزیزان خطر رفع شد و سعادت آنرا دارم که باز هم در خدمت شما خوبان باشم ولی همچنان نیازمند انرژیهای مثبت و دعاهای شما هستم.
پس از احیا و آنژیو و گشوده شدن راههای بسته شده ابیاتی سروده شد که ابتدا در پستی اینستاگرامی تقدیم شد و اکنون مجددا آن ابیات ، که در قالب غزل سروده شده را تقدیم می کنم و امیدوارم مورد پذیرش قرار گیرد.
#غزل
#بازگشت
خط زدی بر دفتر عمرم ولی باز آمدم
با کبوترهای نور و نغمهء ساز آمدم
دل بود این ، نازنین قلبش مخوان بار دگر
دار عشق است این و، با آن یار و دمساز آمدم
مدعی میگفت ؛ قلبت ساعتی وا داده است
غافلست از آن که من ، با دل هم آواز آمدم
دل که شد ماوای دلبر، از طپش کی سر زند؟
با لوای عشق اینک ناب و ممتاز آمدم
گرچه رفتم ساعتی تنها شدم با آنطرف
لیکن از رسم رفاقت با تو، همراز آمدم
یادم آمد آنچه در تقویم امضا کرده ام
تا کنم عهد وفا را با تو ابراز آمدم
شد مجرب نازنینم ، دل در این سیر و سفر
هر چه بد ، کردم رها ، از جمله افراز آمدم
راضیست افتاده و راضی به هر دادت صنم
خط زدی بر دفتر عمرم ، ولی باز آمدم.
سیدرضاموسوی_راضی
غزل در بحر؛
رمل مثمن محذوف
