غزل ؛ ویروس عشق

سیدرضاموسوی راضی سیدرضاموسوی راضی سیدرضاموسوی راضی · 1401/05/20 07:19 · خواندن 1 دقیقه

 

در این غزل شاعر آرزو میکند کاش عشق هم میتوانست با عاملی مثل ویروس در بین جوامع شیوع یافته و مردم را به عشق مبتلا میکرد.

     امیدوارم بخوانید و لذت ببرید.

.

.

 

 

کاش ویروس جدیدی در جهان ساری شود

هرکه گردد مبتلا از هرچه بد عاری شود

 

سویه هایش هرکدام از دیگری واگیرتر

بر دل و جان خلایق مثمر و کاری شود

 

هر جهش او را مقاومتر کند از اولی

هر کسی واکسن بسازد قسمتش خواری شود

 

نزد آن ، کس را نیابی تا کند تاب آوری

مرد و زن ، پیر و جوان درگیر بیماری شود

 

لیکن این ویروس مردم را نماید مهربان

با شیوعش عشق و الفت سوش ادواری شود

 

آن زمان راضی شود رقصان میان کوچه ها

فارغ از نام و نشان رقاص بازاری شود.

 

سیدرضاموسوی راضی

بحر ؛ رمل مثمن محذوف

 

 

    با آرزوی بهترینها برای شما همراه نازنین و با امید به اینکه از خوانش این غزل لذت برده باشید صمیمانه تقاضا میکنم با کامنتهای خودتون بنده را در بالابردن کیفیت کار یاری نمایید. قطعا نقطه نظرهای شما عزیزان در ارتقای سطح آنچه در این وبلاگ تقدیم میشه مؤثر خواهد بود.

    لطفا این شاعر بی مایه را از راهنماییها و نظرات حود محروم نفرمایید.

    شاد باشید و عشق و شادی را بگسترانید.

    خدمتگزارتان ، سیدرضاموسوی (راضی)